Op mijn diorama vindt u assepoester en de prins onder een geel prieel achter in het sprookjesbos. De stiefmoeder en de stiefzusters staan erbij te kijken wanneer de prins het muiltje bij assepoester aan past.

Het gele prieel is een knipoog naar Team Geel in de grote kleine treinen competitie. Dit is de shop van Andre van duin in de studio, maar dan geel geverfd.

Het sprookje:

De moeder van een lief meisje is ernstig ziek. Vlak voor ze overlijdt vertelt ze haar dochter altijd goed te zijn voor een ander. Na het overlijden van de moeder trouwt de vader met een andere vrouw. Zij heeft al twee dochters. Beiden zo lelijk als de nacht en aartslui. Het meisje moet al het werk doen en slaapt naast de kachel in de as. Daarom wordt ze Assepoester genoemd.

Op een dag geeft de prins een groot feest omdat hij op zoek is naar een meisje om mee te trouwen. De twee stiefdochters gaan natuurlijk heen. Assepoester vraagt of ze ook mee mag. Dat mag pas als ze alle klusjes af heeft. Ze werkt zich een slag in de rondte, maar krijgt er steeds klusjes bij. Verdrietig blijft Assepoester dan ook achter. Op een moment komt er echter een goede fee (in de versie van Perrault is het de verschijning van haar overleden moeder) naar Assepoester die vraagt of ze ook naar het feest wil. De fee tovert een jurk, koets, paarden en lakeien. Maar zei de fee: Zorg dat je om 12 uur ’s nachts weer weg bent want dan wordt de betovering verbroken.

Toen Assepoester op het feest kwam keek iedereen verbaasd op. Wie was toch dat mooie meisje? De prins danste de hele avond met Assepoester. Totdat de klok 12 uur sloeg. Assepoester herinnerde zich de opmerking van de fee en rende de trap op naar buiten. Onderweg op de trap verloor Assepoester haar glazen muiltje. En net op tijd kon ze in de koets springen om weg te komen.

De volgende dag kwam de boodschapper van de prins naar het dorpsplein. Hij had een kussen bij zich met daarop een glazen muiltje. Hij riep dat de prins op zoek was naar het meisje dat deze schoen paste. Het was het meisje van zijn dromen en hij wilde met haar trouwen. Alle meisjes uit het dorp wilden graag met de prins trouwden en probeerden hun voeten in het schoentje te wurmen. Maar bij niemand paste deze. Op een gegeven moment vroeg Assepoester of ze het schoentje ook even mocht passen. Iedereen keek verbaasd op toen het schoentje paste. Op hetzelfde moment veranderde de oude jurk weer in een galajurk. De prins zei tegen Assepoester dat ze zijn vrouw zou worden en al snel trouwden ze. Samen woonden ze in het paleis en ze leefden nog lang en gelukkig.